Het zuidereiland tot nu toe

Lieve familie, vriendjes en vriendinnetjes,

De dag na de whale watch, waar jeroen z'n verhaal mee afgesloten heeft, zijn we met wilde dolfijnen gaan zwemmen. Om 8 uur 's ochtends stonden we voor de deuren van de Dolphin Encounter, helemaal klaar voor het zwem avontuur. Toen we ons aangemeld hadden bij de balie kregen we al vrij snel daarna onze wetsuits, flippers en snorkelspullen. Nadat we ons in deze pakken gewurmd hadden kregen we een briefing. Tijdens deze briefing werd ons duidelijk gemaakt dat we met wilde dolfijnen zouden gaan zwemmen en dat zij niet ons maar wij hun moesten entertainen. Het entertainen hield in dat we ons zo dolfijn achtig mogelijk moesten gedragen door dolfijnachtige geluidjes te maken en te duiken als een dolfijn... Ehm ja... Maar goed, de bus stond al klaar om ons naar de boot te brengen en voor we het wisten waren we in de boot op zoek naar een groep dolfijnen. De gids vertelde ons dat de avond ervoor orka's waren gesignaleerd en dat wisten wij inderdaad maar al te goed. Plotseling raakte de gids in de war want wat bleek, er waren weer orka's gesignaleerd door een andere boot. We zijn meteen naar die plek toegegaan en ja hoor daar zwommen ze!!! We hebben ze nu van nog dichterbij gezien dan tijdens de whale watch!!! Echt prachtig! Maar goed we kwamen voor de dolfijnen dus we zijn snel voor de orka's uitgegaan om een groep dolfijnen te vinden. Na ongeveer 10 minuten varen hadden we een groep van ongeveer 100 dolfijnen gevonden die zich door ons wilde laten entertainen... Nadat we in t water waren gesprongen had ik t eerst vooral KOUD en ik was Jeroen gelijk al kwijt (die had een ander voor mij aangezien en was daar vrolijk bij in de buurt blijven zwemmen) maar al vrij snel waren er honderden dolfijnen om ons heen en kon t genieten gaan beginnen.. Ze kwamen erg dichtbij en waren erg nieuwsgierig. Echt heel bijzonder om mee te maken! Na ongeveer een uur in het water te hebben gelegen zijn we weer terug gegaan met de boot terwijl een andere groep (van wel 500 dolfijnen) nu ons wel wilden entertainen. De mooiste capriolen hebben we naast de boot gezien. Al met al een super mooie ervaring..

We zijn, nadat we weer gewone kleding hadden aangedaan, richting Blenheim gereden. Onderweg zijn we even gestopt bij een zeehonden kolonie om onze lunch te eten. Jeroen wilde mooie foto's maken van de zeehonden en is toen naar beneden gelopen om dichterbij te kunnen komen. Na een tijdje ben ik toch maar achter hem aan geklommen want ik wilde ze eigenlijk ook wel van dichtbij bekijken. Ik ben toen op een rots bij jeroen geklommen en we hebben hier even van het uitzicht genoten. Op een gegeven moment hoorde we een zeehond hoesten, maar dit geluid kwam van veel dichterbij dan dat wij de zeehonden zagen. Jeroen is op onderzoek uitgegaan en er bleek gewoon een zeehond onder de rots te liggen waar we op zaten. Hij lag nog geen 1,5 meter bij ons vandaag en we hadden hem niet eens gezien! We zijn, nadat we uiteraard wat foto's hadden genomen, zachtjes weg gegaan en hebben onze reis verder voortgezet.

In Blenheim hebben we overnacht op een hele mooie locatie aan een beekje en de volgende dag zijn we richting Motueka gereden. Onderweg zijn we nog even gestopt bij Havelock en hebben we in het beste mosselrestaurant van Nieuw Zeeland gegeten, de Mussel pot. De mossels hier zijn ongeveer net zo groot als oesters dus we zaten al vrij snel vol. Vervolgens zijn we doorgereden naar Nelson waar we een Anglicaanse kathedraal hebben bezocht. Om een uur of 4 kwamen we aan op de camping in Motueka. Hier hebben we de trip voor de volgende dag geregeld: het Abel Tasman park.

De volgende dag werden we om half 9 opgehaald door een bus en naar het Abel Tasman national park gebracht. Hier zijn we op een watertaxi gestapt die ons eerst helemaal langs de kust naar de andere kant van het park heeft gebracht. Het werd al meteen duidelijk dat we in een soort van paradijs terecht waren gekomen. Gouden stranden, een helderblauwe zee en allerlei kleuren groen van de bomen en planten. De watertaxi heeft ons toen weer terug gebracht tot halverwege het national park waar we uitgestapt zijn en een wandeling van 8 km konden beginnen. De wandeling zou 2,5 u moeten duren en de boot zou ons 3,5u later ophalen bij de volgende baai. Omdat jeroen en ik geen idee hadden hoe zwaar de wandeling zou worden en omdat we niet wisten hoe snel we liepen zijn we maar met een stevig tempo begonnen. De wandeling was erg mooi maar op sommige stukken wel wat pittig. Op een gegeven moment moesten we zelfs over een touwbrug die hoog boven een rivier hing, maar Jeroen liet zich niet kennen ("boven water vind ik hoogtes niet zo eng") en liep dapper voor me uit over de touwbrug. Na een uurtje lopen kwamen we eindelijk een bordje tegen en wat bleek:we waren er al bijna!! We hebben achteraf dus als gekken gelopen want we hebben de wandeling 2x zo snel gedaan. Vanaf dit punt hebben we maar wat rustiger aan gedaan en zijn we naar een baai verderop gelopen die volgens de gids de moeite waard was om te bekijken. Het was dan ook erg mooi en na een kwartier daar gezeten te hebben zijn we teruggelopen naar de plaats waar we opgehaald zouden worden en hebben we hier nog even lekker een half uurtje op het strand gelegen. Het was weer een fantastische dag!

Vandaag zijn we vanaf Motueka naar Westport gereden. We zijn gaan lunchen bij een soort kinderboerderij waarna ik uiteraard even de dieren wilde knuffelen. We hadden ook maar wat biks gekocht en zodra we het terrein van de dieren betraden werden we belaagd door eenden, kippen, hanen, parelhoenders en zelfs kalkoenen. Verder hadden ze ook herten, paarden, ezels, geiten, schapen en een struisvogel (die niet zo goed was in mikken en constant m'n hand te pakken had in plaats van het biks). Ik was weer helemaal gelukkig en daarna zijn we doorgereden naar een plaatsje waar ze weer een touwbrug over een rivier hadden. En niet zo maar een touwbrug, nee, de langste van nieuw Zeeland. Onder het mom van: "hoogtes boven water vind ik niet zo eng " zijn we aan het avontuur begonnen. Helaas bleek deze touwbrug echt lang en ook heel hoog te zijn en hadden we allebei wat moeite met de oversteek maar ook dit avontuur hebben we overleefd!

Op dit moment zijn we op de camping in westport en gaan we morgen richting de pancake rocks en daarna door naar Greymouth.

Jeroen zal jullie in het komende verhaal daar meer over gaan vertellen!

Veel liefs vanuit Westport.